dr Maja Głowacka prezeska fundacji Pracownia Edukacji Żywej
W każdym lesie czuję się jak u siebie w domu; to mój żywioł. Chcąc las lepiej poznać i ochraniać – zaczęłam go badać (mój doktorat dotyczył ekologii drzew) a pracując w Śląskim Ogrodzie Botanicznym zajmowałam się programami czynnej ochrony przyrody. Jednak szybko zrozumiałam starą prawdę, że jednym z najlepszych sposobów ochrony przyrody jest edukacja. Taka, która oparta jest nie tylko na wiedzy ale pozwala na osobiste przeżywanie natury. Chronimy to, co pokochamy. Jestem również głęboko przekonana, że bliski kontakt z przyrodą jest niezbędny dla prawidłowego rozwoju i zdrowia ludzi. Opisane przez Richarda Louv’a zjawisko Syndromu Deficytu Natury pokazuje, jaką cenę płacą dzieci ale i dorośli, kiedy tego kontaktu nie mają.
Dlatego swoją pasją i wiedzą o lesie dzielę się z innymi i od ponad dwudziestu lat prowadzę leśne warsztaty dla dzieci i młodzieży, całych rodzin, edukatorów ekologicznych i nauczycieli.
Pięć lat temu wspólnie z Bogdanem Ogrodnikiem założyłam fundację Pracownia Edukacji Żywej, w której – realizując różne zajęcia przyrodnicze – zajmujemy się budowaniem i wzmacnianiem osobistej relacji ludzi z przyrodą (jak również relacji między ludźmi). Szczególnie lubię aranżować czas w przyrodzie dzieciom i ich rodzicom, zarówno w ramach kilkugodzinnych wyjść do lasu jak i kilkudniowych wyjazdów w Beskidy – Wiosna, Lato, Jesień i Zima Leśnych Rodzin.
dr Bogdan Ogrodnik wiceprezes fundacji Pracownia Edukacji Żywej
Zostałem realizatorem Szkoły dla Rodziców i Wychowawców oraz absolwentem szkoły trenerów umiejętności psychospołecznych. Poprowadziłem kilkadziesiąt warsztatów dla różnych grup wiekowych dzieci i młodzieży, nauczycieli i pedagogów szkolnych, studentów.
Byłem pomysłodawcą utworzenia Śląskiego Ogrodu Botanicznego w Mikołowie, a następnie wicedyrektorem do spraw nauki i edukacji. Na potrzeby nowoczesnej edukacji przyrodniczej opracowałem koncepcję zdarzenia edukacyjnego z wykorzystaniem filozofii organizmu, antropologii kulturowej oraz psychologii humanistycznej.
Obecnie wspólnie z Mają Głowacką prowadzimy fundację Pracownia Edukacji Żywej, w której rozwijamy programy oparte na koncepcji zdarzenia edukacyjnego łączące edukację przyrodniczą ze specyficznie rozumianą edukacją kulturową. Skierowane są do dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym oraz do ich rodzin.
a) Eudec20pl – Opowieść, legenda, baśń i mit w dojrzewaniu dzieci – Nasi przodkowie, tak jak i my dzisiaj, potrzebowali w miarę spójnego obrazu świata, który pozwalał im się orientować w świecie realnym. Tworzyli więc i przekazywali sobie opowieści, legendy, baśnie i mity. Zawierali w nich wiedzę o tym, co widzialne i niewidzialne. O świecie i człowieku, siłach i prawach nim rządzących. Używali do tego alegorii, metafor (i innych środków stylistycznych), odwoływali się do archetypów, itd. Czy i dzisiaj dzieci potrzebują ich do swojego dojrzewania (w szczególności rozwoju i edukacji)? W trakcie warsztatów wprowadzimy uczestników w integralną koncepcję rozwoju człowieka i wspólnie stworzymy opowieści wspomagające edukację przyrodniczą.
b) Eudec20pl – Las jako przestrzeń dojrzewania dzieci (przedszkolnych i wczesnoszkolnych) – Pedagogika miejsca to względnie nowa subdyscyplina, ale jej waga jest znana lub intuicyjnie wyczuwana od dawna. Dla nas – pracujących nad budową relacji dziecko – natura, jest to sprawa kluczowa. Czym różni się las od przestrzeni szkolnej jako miejsca rozwoju i edukacji dzieci? W to pytanie zaangażowane jest wiele założeń, które nieraz są już nam niedostępne ze względu na swą pozorną oczywistość albo też istnieje wiele poglądów na ten temat i trudno się w nich zorientować. W trakcie spotkania przyjrzymy się tym dwóm opcjom budowania przestrzeni sprzyjającej dojrzewaniu dzieci (w ich edukacji i rozwojowi) oraz możliwościom pośrednim. W części dyskusyjnej spotkania zbierzemy także i przedyskutujemy doświadczenia uczestników.
c) Festiwal Inspire The Future – Jak rozmawiać z dziećmi o zmianach klimatycznych? (razem z Małgorzatą Rychert-Kitą) – Życie dziecka nie składa się wyłącznie z zabaw i przyjemnych momentów. Pełno w nim także trudnych emocji, osób wywołujących lęk lub złość, miejsc i sytuacji nieprzyjemnych. Są również tematy, które są domeną dorosłych ze względu na ich poziom abstrakcji czy komplikacji albo trudną emocjonalnie nawet dla
osób dorosłych treść. Ostatnio takim tematem stały się apokaliptyczne przewidywania zmian klimatycznych, które są obecne w prasie codziennej, naukowych pracach, popkulturze. Dzieci, choć często chronione przed nimi przez dorosłych, stykają się z atmosferą niepokoju, lęku czy nawet paniki u swoich dorosłych opiekunów. Wielu rodziców szuka sposobów bezpiecznego wprowadzenia dzieci w tak trudny
emocjonalnie temat. Podzielimy się swoimi doświadczeniami i porozmawiamy z uczestnikami spotkania o różnych aspektach kontaktu dzieci z trudnymi emocjonalnie tematami.
d) Eudec20pl – Leśna rodzinna wyprawa w nieznane z Pracownią Edukacji Żywej – Zapraszamy na nią rodziców z dziećmi od 3 lat (ukończonych) do 9 lat (ukończonych). Młodsze lub starsze rodzeństwo może oczywiście również uczestniczyć w wyjeździe, jednak program dedykowany jest dzieciom w podanym przedziale wiekowym. Planujemy udział maksymalnie ośmiu rodzin w jednym wyjściu. Orientacyjny czas
wyprawy to 3 godziny. Przyda się zabranie prowiantu, wody do picia, koca do odpoczynku. Najważniejszym celem naszych wypraw jest budowanie bądź wzmacnianie relacji dzieci z przyrodą. Nie z przyrodą abstrakcyjną – ale z jej konkretnymi elementami: otaczającymi nas drzewami, wąwozem, potokami, śladami
pobytu zwierząt. Nasze zajęcia w lesie zawierają zarówno elementy przygody jak i sprzyjające koncentracji obserwacje, prace manualne i zajęcia ruchowe. Dobieramy je mając także na uwadze ich znaczenie w profilaktyce szerokiej gamy deficytów rozwojowych. Poszukując sposobów na głębsze doświadczanie przyrody i siebie nawzajem czerpiemy z różnych tradycji, kultur i dziedzin sztuki.
Magdalena Noszczyk
Autorka licznych scenariuszy zajęciowych, szkoleń oraz publikacji w tematyce edukacji na rzecz zrównoważonego rozwoju, współorganizatorka projektów i wydarzeń związanych z odpowiedzialną konsumpcją (Wegańskie Kuchnie Społeczne, uliczne happeningi i wydarzenia m.in. z okazji Dnia Bez Kupowania, World Fair Trade Day), członkini grupy roboczej ds. jakości edukacji globalnej w Polsce w Grupie Zagranica, wieloletnia instruktorka ZHP i koordynatorka wielu krajowych i międzynarodowych projektów edukacyjnych, obserwatorka i delegatka negocjacji klimatycznych odbywających się w Polsce (Poznań, Warszawa). Współpracowała z Polską Zieloną Siecią, Fundacją Kupuj Odpowiedzialnie, Fundacją Koalicja Sprawiedliwego Handlu, Fundacją Otwarty Plan, Ośrodkiem Działań Ekologicznych Źródła, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Polską Akcją Humanitarną, Fundacją Kultury Chrześcijańskiej “Znak”, Fundacją Edukacja dla Demokracji, Polskim Stowarzyszeniem Wegańskim, a także ActionAid Denmark (Dania) i Dyrenes Alliance (Dania), współrealizatorka projektów rozwojowych i edukacyjnych w Afryce Wschodniej, Zachodniej i Południowej w latach 2015-2017 (Kenia, Tanzania, Suazi, Wybrzeże Kości Słoniowej, Seszele) w ramach budowania relacji w regionie afrykańskim (40 organizacji skautowych) z ramienia ZHP. W latach 2010 – 2017 współpracowniczka i sojuszniczka Amani Kibera (Kenia) – lokalnej organizacji pozarządowej wspierającej rozwój i poprawę jakości życia społeczności w największej dzielnicy slumsowej w stolicy Kenii. Odznaczona w 2017 r. Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Absolwentka rocznej Szkoły Trenerów Meritum (poziom 5 EQF). Pracowała również jako Community Manager w Brainly – największej edukacyjnej platformy do nauki w metodzie peer-to-peer learning na świecie. Fanka sportów wodnych, zwłaszcza żagli i kajaków, czytania książek i kotów. Obecnie pracuje w WWF Polska nad strategią edukacji ekologicznej na najbliższe 5 lat. Podczas Europejskiego Spotkania Młodych Taize we Wrocławiu jako wolontariuszka GCCM przygotowała warsztaty dla uczestników/czek wielu chrześcijańskich denominacji na temat komunikowania i szukania wspólnego języka wartości w mówieniu o zmianach klimatu.
Edukacja ekologiczna XXI wieku
Jak opowiadać dzieciom o aktualnych, współczesnych zagrożeniach i wyzwaniach związanych z przyrodą? W jaki sposób opowiadać o tak skomplikowanych zależnościach w ekosystemach kilkuletnim, ciekawym świata dzieciom. Czy mówienie o zmianach klimatu młodym uczniom i uczennicom może być trudne? WWF Polska opracował zestaw 3 pakietów scenariuszy i materiałów dla edukatorów i edukatorek, którzy chcą przeprowadzać zajęcia trudne. Dbając o prowadzących i prowadzące, zaopatrujemy ich w przystępną wiedzę na temat zagadnienia, by bez lęku poprowadzić już z kilkuletnimi pociechami zajęcia o
zagospodarowaniu przestrzennym terenów zielonych, o zanieczyszczeniach mikroplastikiem i sieciach widmo, a także o antropogenicznych zmianach klimatu. W jaki sposób? Opracowano starannie 3 pakiety edukacyjne i czwarty, pakiet opisanych przyrodniczych eksperymentów, nazywane narzędziownikami, które w przystępny sposób pokazują różne wyzwania
środowiskowe oczami zwierząt zamieszkujących różne ekosystemy.
Małgorzata Rychert – Kita
Od 15 lat zajmuje się psychoterapią Gestalt. W Katowicach prowadzi Pracownię Rozwoju Osobistego „Jabłoń”, gdzie prowadzi terapię indywidualną, par i autorskie warsztaty. Gestalt jest dla niej filozofią życia – sposobem na poznawanie siebie, ludzi i wspieranie ich w procesie zmiany.
W swojej pracy z grupami łączy idee głębokiej edukacji, głębokiej demokracji i głębokiej ekologii. Przez wiele lat była nauczycielką i pracowała z „trudną młodzieżą”, powtarzając, że „jeżeli dziecko jest trudne to znaczy, że dziecku jest trudno.” Dziś jest superwizorką w demokratycznej Szkole Dzikiej a także pomaga pedagogom szkół systemowych budować relacje, które wspierają uczniów, nauczycieli i proces nauczania. Wierzy, że wszelkie wielkie zmiany, dokonują się oddolnie. Wspiera aktywistów, działaczy ekologicznych i edukatorów. Pisanie jest jej sposobem na zatrzymywanie myśli, chwil i emocji, oraz na dzielenie się ze światem doświadczeniem. Prowadzi bloga „Notatki spod Jabłoni” i zajmuje się redakcją tekstów psychologicznych.
a) Eudec20pl – Rola superwizji w procesie edukacji demokratycznej więcej informacji tutaj
b) Eudec20pl – Pedagogika Gestalt w edukacji demokratycznej więcej informacji tutaj
c) Festiwal Inspire The Future – Jak rozmawiać z dziećmi o zmianach klimatycznych? (razem z Bogdanem Ogrodnikiem i Mają Głowacką)
Kamil Szewczyk
Magister bibliotekoznawstwa, który nie przepracował ani jednego dnia w bibliotece. Programista samouk, haker, dyrektor w firmie zajmującej się usługami finansowymi. Po godzinach zajmuje się aktywizmem klimatycznym, projektowaniem gier edukacyjnych, propagowaniem metody Dragon Dreaming, budową maszyny Precious Plastic. Jest zaangażowany w promocję wartości Fair Trade, szczególnie w branżach odzieżowej i kawowej. Zafascynowany najdawniejszą historią człowieka, antropogenezą i sztuką paleolityczną. Organizacje, z którymi stale współpracuje: Śląski Ruch Klimatyczny, Stowarzyszenie Kurka Wodna, Fundacja Medeina, Stowarzyszenie Aktywne Kobiety.
a) Gry planszowe
Warsztat przeznaczony nie tylko dla dzieci. Uczestnicy dowiedzą się, dlaczego w ogóle ludzie grają, poznamy historię najstarszych i najpopularniejszych gier, omówimy, z jakich elementów składowych powinna składać się gra planszowa. Następnie zaprojektujemy i wykonamy własne, unikalne gry, aby na koniec razem w nie zagrać.
b) Great Turning
Niektórzy powiedzą, że Dragon Dreaming to metoda holistycznego zarządzania projektami. Dla innych to „bezwarunkowa miłość w działaniu i współpracy ludzkiej”. Jeszcze innym wyda się metodologią oferującą doskonałe narzędzia do wspierania procesów twórczych. Dragon Dreaming zainspirowany został filozofią Aborygenów, rdzennych mieszkańców Australii i od lat 90-tych XX wieku służy ludziom w tysiącach projektów na całym świecie. Pokaz filmu „Dragon Dreain The Great Turning” reż. Marek Gajczak, 2019, 43 min. Warsztat Dreaming Circle – sztuka wspólnego śnienia marzeń. Czas trwania: ok 1,5 godziny w zależności od ilości uczestników.
c) W trakcie Festiwalu Inspire The Future spotkania w ramach Open Space
Karolina Kuszlewicz
Adwokatka, rzeczniczka ds. ochrony zwierząt w Polskim Towarzystwie Etycznym, członkini Komisji Legislacyjnej przy Naczelnej Radzie Adwokackiej, edukatorka i publicystka w zakresie prawnej ochrony zwierząt, autorka bloga „W imieniu zwierząt i przyrody – głosem adwokata”, zwyciężczyni rankingu Rising Stars – Prawnicy Liderzy Jutra 2017, autorka linii orzeczniczych i opracowań dla systemu informacji prawnej LEX, na co dzień prowadzi sprawy administracyjne i karne związane z ustawą o ochronie zwierząt, w tym staje przed Sądem Najwyższym, uznana za jedną z „50 śmiałych kobiet 2018 roku” według Wysokich Obcasów. W październiku 2019 r. ukazała się jej książka „Prawa zwierząt. Praktyczny przewodnik”.
a) Eudec20pl – Chodźmy bronić zwierząt i przyrody! (warsztaty dla dzieci)
Serdecznie zapraszam na warsztaty poświęcone prawom wszystkich istot żyjących na Ziemi. Przeniesiemy się do nietypowego miejsca, a mianowicie na salę sądową „na leśnej polanie”. Podebatujemy o tym, jakie prawa mają motyle, ryby, ptaki, wilki, dziki i wszelkie inne istoty. Każdy i każda z nas będzie mogła stanąć w obronie drzewa, rzeki, góry i opowiedzieć, dlaczego ratowanie innych istot i przyrody jest dziś tak ważne. Będziemy też w leśnym sądzie rozprawiać o naszych ludzkich prawach do czystego powietrza, do pięknej zielonej Puszczy, do wolnych od zanieczyszczeń i betonu rzek. Założymy maski, będziemy reprezentować różne istoty i wspólnie szukać sposobów, by żyło nam się dobrze i sprawiedliwie.
b) Inspire the Future – Co w prawie piszczy? Czyli jak uczyć się prawa i jednocześnie walczyć o przyrodę i zwierzęta?
Zapraszam na dyskusję o prawie, zwierzętach i przyrodzie. Te z pozoru odległe obszary mogą naprawdę dobrze ze sobą kooperować na dwóch poziomach. Po pierwsze dzięki przepisom prawa mamy narzędzia do tego, by stawać w obronie zwierząt i przyrody, czyli być głosem tych istot lub wartości, które nie mają szans same się upomnieć. Tak bardzo uwikłaliśmy się jako ludzkość w wykorzystywanie innych gatunków, natury i przerabianie ich na produkty, wyniki, liczenia jako zasobów, że doszliśmy do progu katastrofy. Dziś zwierzęta dzikie stanowią zaledwie 4% wszystkich kręgowców na świecie. Większość to zwierzęta hodowlane, których godność jest niestety często naruszana w sposób brutalny. Prawo może służyć ochronie tych wartości na co dzień, gdy np. spółdzielnia mieszkaniowa zamierza „zlikwidować” wszystkie ptasie gniazda na budynku, mimo, że trwa sezon lęgowy, gdy chcemy zorganizować budki dla kotów wolno żyjących, gdy widzimy psa, który wymaga pomocy, bo całe życie spędził na łańcuchu, gdy chcemy iść na bezpieczny spacer do lasu i nie być posądzonym o przestępstwo przeszkadzania w polowaniach. Drugim poziomem „współpracy” prawa, zwierząt i przyrody jest uczenie się o obowiązującym systemie prawnym dzięki zwierzętom i przyrodzie. Zajęcia z prawa nie muszą być najnudniejsze na świecie. Mogą przenosić nas w czasie i przestrzeni do sal sądowych, w których odbywają się np. leśne procesy, w których motyle, wilki i dziki, ale też ludzie opowiadają o swoich prawach. Dzięki temu można poznać jak funkcjonuje wymiar sprawiedliwości (strony procesu, zasady przesłuchań itd.) i oswoić się z nim.
Korzystam z opisanych wyżej sposobów pracy, by upowszechniać zarówno wiedzę z zakresu prawa (która w zakresie podstawowym jest potrzebna każdemu z nas, niezależnie od ścieżki życiowej), jak i by dzielić się umiejętnościami związanymi ze stawaniem w obronie zwierząt i przyrody. Wierzę, że te z pozoru odległe obszary mogą ze sobą dobrze funkcjonować, na co miewam dowody w swojej codziennej adwokackiej pracy, o czym także opowiem 🙂
Organizacja Loesje Poland
Loesje [luszje] to imię młodej Holenderki, które posłużyło jako nazwa międzynarodowej organizacji, działającej w ponad 20 krajach świata. Działalność Loesje ma pobudzać do refleksji, a także kreatywnego i twórczego myślenia oraz uświadomić możliwość wpływania na najbliższe otoczenie. Loesje nie jest organizacją o bardzo sformalizowanych zasadach. Jest bardziej ruchem, który inspiruje do aktywności, praktykowania wyrażania swoich myśli i opinii, konstruktywnego komentowania rzeczywistości. Charakterystycznym działaniem dla wszystkich grup Loesje są warsztaty kreatywnego pisania, podczas których powstają teksty na plakaty. Plakaty utrzymane są w minimalistycznej, czarno-białej stylistyce, która podkreśla wagę tekstu i znaczeń, które ze sobą niesie.
Metoda warsztatowa, opracowana przez międzynarodową organizację Loesje i wykorzystywana przez grupę Loesje Polska, pomaga w rozwijaniu indywidualnych
umiejętności i twórczego myślenia poprzez współdziałanie w grupie. Ukazuje, jak efektywnie wykorzystać potencjał i wiedzę każdego z uczestników. Zajęcia bazują na technikach twórczego pisania, a ich metodologia opiera się na zabawie słowem. Stymulują do aktywnej wymiany wiedzy, doświadczeń i poglądów w każdej części warsztatów.
Warsztaty kreatywnego pisania będą krążyć wokół haseł edukacji wolnościowej, demokratycznej, unschoolingu.
Warsztaty będą podzielone na dwie części: warsztat kreatywnego pisania Loesje oraz redakcję końcową tekstów. Pierwsza część, pisanie, składa się z trzech głównych części: rozgrzewki, wyboru tematów oraz tworzenia tekstów. Rozgrzewka polega na pisaniu krótkich tekstów na bazie skojarzeń i zabawie słowem. Uczestnicy pracują w tej części indywidualnie,
tworząc własny tekst, który staje się ich własnością. Tekst powstaje na bazie słów i skojarzeń zgromadzonych podczas wcześniejszej pracy całej grupy. Następnie grupa wybiera tematy, na które będzie wypowiadać się w formie krótkich tekstów.
Redakcja końcowa polega na tworzeniu finalnej wersji wybranych tekstów. W trakcie moderowanej dyskusji uczestnicy pracują nad brzmieniem wybranych w pierwszej części haseł, które podczas redakcji końcowej mogą zostać znacznie przekształcone w celu uzyskania lepszego efektu końcowego.
Rezultatem warsztatów kreatywnego pisania będzie stworzenie haseł promujących idee edukacji wolnościowej, demokratycznej, unschoolingu.
Tamara Kasprzyk
a) Eudec20pl – O przywództwie: Dorosły jak latarnia morska
Seminarium jest próbą odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób mądrze towarzyszyć dzieciom, aby być dla nich oparciem, a jednocześnie działać z poszanowaniem ich godności. Opiekując się dziećmi i wychowując je, w ogromnej mierze bazujemy na własnych doświadczeniach w tym obszarze. Opierając się na tym, co nam się podobało, co nam służyło, staramy się powielać te działania i zaniechać tych, które dla nas jako dla dzieci były destrukcyjne. Takie podejście do procesu wychowania, oparte na powielaniu lub negacji, daje nam niewielką szansę na stworzenie w naszych rodzinach lub klasach zupełnie nowej, pożądanej przez nas jakości.
Prowadząc seminarium o mądrym przewodnictwie dorosłych, zależy nam na tym, aby skłonić Państwa do refleksji nad tym, jakie wartości chcielibyście Państwo zaszczepić w dzieciach, a potem podzielić się wiedzą na temat tego, co w tej kwestii skutecznie działa oraz jak budować autorytet w czasach, w których tyle się mówi o kryzysie autorytetów.
Podobnie jak w przypadku wszystkich seminariów Familylab, uwaga zwrócona będzie na nas – dorosłych. Spotkanie będzie dobrą okazją do zastanowienia się nad tym, do jesteśmy potrzebni dzieciom, co cennego możemy wnieść w ich życie, a czego lepiej unikać, żeby im nie zaszkodzić.
b) Festiwal Inspire the Future – O poczuciu własnej wartości
Seminarium dotyczące obszaru kluczowego dla rozwoju dziecka – poczucia własnej wartości. Zdrowe poczucie własnej wartości daje nam możliwość rozwijania swojego potencjału, adekwatnego wykorzystania własnych zasobów, budowania satysfakcjonujących relacji z ludźmi, funkcjonowania zgodnie ze swoimi wartościami i otwartości na opinie innych.
Podczas seminarium dowiecie się Państwo, czy można wspierać w dzieciach ich poczucie własnej wartości, pomimo że nasze własne zostało mocno nadszarpnięte w toku socjalizacji, jak nie przekroczyć granicy pomiędzy konstruktywnym towarzyszeniem dziecku a rozpieszczaniem go, jak odróżnić poczucie własnej wartości od pewności siebie, jak formułować komunikaty dostarczające dziecku bezcennych informacji na temat samego siebie, a także co w codziennym życiu może pomóc nam w dbaniu o siebie w omawianym obszarze.
Zagadnienie poczucia własnej wartości spostrzegamy jako kluczowe w rozwoju dziecka, gdyż jest ono w pewnym sensie szczepionką chroniącą dziecko przed niepożądanym i destrukcyjnym wpływem środowiska – zarówno ludzi (presji rówieśniczej, nękania, krzywdzących dorosłych) jak i zdarzeń (rozwód rodziców, śmierć bliskiej osoby, choroba, emigracja itd.). Zdrowe poczucie własnej wartości pozwala w trudnych sytuacjach znaleźć oparcie w sobie lub adekwatnie szukać go na zewnątrz, a na co dzień działać ze świadomością własnych potrzeb ale też z uwzględnieniem potrzeb innych.
Zofia Piątkowska-Wolska
Ukończyłam filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz zarządzanie na Uniwersytecie Lyon III. Przetłumaczyłam kilkanaście książek z języka francuskiego, między innymi „Myśli płynące z serca XIV Dalajlamy”. Od 2012 roku organizuje szkolenia, na których uczę metody kamishibai. Od 2017 roku prowadzę szkolenia związane z wykorzystaniem literatury i ilustracji w działaniach edukacyjnych: storytelling, bajkoterapia, visual literacy.
Kamishibai to wywodząca się z Japonii technika czytania, opowiadania i prezentacji tekstu i ilustracji za pomocą drewnianego teatrzyku. Do prezentacji teatru kamishibai można wykorzystać gotowe książki – ich charakterystyczną cechą jest prostota i głębia poruszanych tematów oraz specyficzny typ narracji, który m.in. wprowadza interakcję z publicznością.
Karty książki kamishibai z przodu posiadają dużą ilustrację – widoczną dla publiczności w oknie parawanu, z tyłu natomiast tekst, który z kolei widoczny jest dla czytającego.
Kamishibai to jednak przede wszystkim znakomita metoda twórczej pracy z dzieckiem, uczniem, dorosłym. Karty książki kamishibai mogą być tworzone samodzielnie przez każdego, a następnie przez nich wystawiane i czytane lub opowiadane.
Zobacz film: Kamishibai – Papierowy Teatr, czym jest?
KAMISHIBAI – Papierowy Teatr, przez literaturę do relacji
W trakcie warsztatu poznacie:
Jak na co dzień pracować z kamishibai by w pełni wykorzystać możliwości „magicznej skrzynki” – elementy storytellingu.
Kamishibai jako narzędzie komunikacji – nawiązujemy relację.
Praca projektowa – projekt kamishibai: kreatywnie, w grupie, długofalowo.
Kamishibai jako narzędzie aktywizujące – jak stworzyć doskonałe przedstawienie i zaangażować w twórczą zabawę dzieci i dorosłych.